Selma is drie jaar lang misbruikt door haar opa. De eerste keer was ze acht jaar. Selma durfde er niet over te praten, want ze wilde haar moeder niet verdrietig maken. Totdat haar opa ook haar vriendinnetjes betastte.
“Mijn ouders zaten middenin een verhuizing. Ik ging daarom mee met mijn opa en oma op vakantie naar Frankrijk. Ik sliep bij hen in bed in de caravan. Terwijl ik sliep, betastte mijn opa me voor de eerste keer. Ik werd wakker en merkte dat ik nat was. Had ik in mijn broek geplast? Toen mijn opa me voor de tweede keer betastte en ik níet sliep, wist ik wat er die eerdere nacht was gebeurd. Mijn opa hamerde er van begin af aan op dat ik het aan niemand mocht vertellen. Het was ons geheimpje. Na de vakantie gingen de betastingen door, vaak als mijn oma er niet was. En als mijn oma er wél was, vond mijn opa altijd wel een manier. Dan maakte hij bijvoorbeeld van buitenaf het slot van de badkamerdeur open als ik aan het douchen was."
“Ik durfde er nog steeds niets over te zeggen. Ik wilde mijn moeder niet verdrietig maken. Als zij verdrietig werd, was dat mijn schuld.”
“Het ging steeds een stapje verder. Eerst zat hij alleen aan mij en aan zichzelf, later dwong hij mij hem aan te raken. Ook liet hij me pornofilms zien. ‘Zo moet het Selma’, zei hij dan. Ik stelde hem steeds meer vragen. Dit hoort toch niet? Waarom doe je dit? Deed je dit ook bij mama? Het kwam zo ver dat hij met zijn penis in mij probeerde te komen. Hij stopte toen hij merkte dat het niet paste.
Ik durfde er nog steeds niets over te zeggen. Ik wilde mijn moeder niet verdrietig maken. Als zij verdrietig werd, was dat mijn schuld. Bovendien was mijn opa ook altijd heel aardig. Ik was in tweestrijd. Totdat hij twee van mijn vriendinnetjes ook ging betasten. Ik was zó boos op hem. Het was genoeg geweest. Mijn vriendinnetjes gaven mij de kracht om mijn moeder te vertellen wat mijn opa ons had aangedaan.”
Het hulpproces van Selma
“Mijn ouders voelden zich schuldig. Ze vonden mijn opa altijd wel klef met ons en snapten nooit zo goed waarom hij boven mee wilde spelen met de barbies. Maar ze zagen ook hoe leuk hij met ons deed als we beneden speelden. Mijn ouders en ik hebben direct aangifte tegen hem gedaan. Ik vond dat spannend, ik was bang dat ze mijn verhaal niet zouden geloven. De politie kwam direct in actie. Mijn opa kreeg bijvoorbeeld een contactverbod. Het gaf me een veilig gevoel, het was voorbij. Mijn opa heeft uiteindelijk drie jaar in de gevangenis gezeten. Die erkenning heeft mij geholpen bij de verwerking.
Als kind ben ik in therapie gegaan. Het ging al snel beter met me. Maar toen ik ouder werd en vriendjes kreeg, kwam alles weer naar boven. Als jongens te dichtbij kwamen, duwde ik ze weg. Ik had moeite met liefde en intimiteit. Ik vond het vervelend dat ik niet goed bij mijn emoties kon. Daar wilde ik aan werken en ik ben opnieuw in therapie gegaan.
Ook heb ik me aangesloten bij een praatgroep van Slachtofferhulp Nederland met lotgenoten. Het is fijn om met mensen te praten die zich herkennen in wat jij vertelt. Als ik bijvoorbeeld praat over mijn onzekerheden, dan knikken anderen heftig. Vaak is er iemand die al heeft gedeald met de dingen waar je tegenaan loopt, waardoor je elkaar tips kunt geven.
Mijn vriend en ik hebben lang problemen gehad met seks. Op een gegeven moment wilde hij helemaal geen seks meer met mij, omdat ik er niet bij was met mijn hoofd. We zijn zelfs een tijdje uit elkaar geweest. Inmiddels zijn we weer samen. Laatst gebeurde er iets, ik weet niet wat het was, maar het lukte mij om me wél open te stellen. De seks was rustig en liefdevol. Dat was zo fijn.
Ik weet hoe eng het is om erover te praten en hulp te zoeken. Ik raad iedereen die nare seksuele ervaringen heeft aan dit wél te doen. Wacht daar niet te lang mee. Je kunt dit niet alleen verwerken. En als je het niet voor jezelf doet, doe het dan voor een ander. Toen ik had verteld wat mijn opa mij had aangedaan, bleek dat hij het bij meerdere meisjes had gedaan. Ik vind het vreselijk wat ons is overkomen, maar het geeft mij een goed gevoel dat ik anderen heb kunnen beschermen tegen mijn opa.”
Disclaimer: Dit verhaal is waargebeurd. Om privacyredenen zijn de namen en foto’s niet van de werkelijke persoon.
Tips van een psycholoog, arts of de politie
Lees meer tips van professionals over wat jou kan helpen.
Meer informatie over schuld- en schaamtegevoelens
Heb jij net als Selma last van schuld- en schaamtegevoelens? Je bent niet de enige. Lees meer over dit onderwerp op de pagina schuld- en schaamtegevoelens.
