Kate leerde Samuel kennen via Tinder. Bij de eerste date hadden ze meteen een goede klik. De tweede date nodigde Kate hem uit bij haar thuis. Die avond dwong hij haar tot seks. Aan bekenden durfde ze het niet te vertellen, dus belde ze na twee dagen naar het Centrum Seksueel Geweld.
“Ik was heerlijk voor Samuel aan het koken. Toen ik naar de keuken liep om de pannen van het vuur te halen, dreef hij mij in een hoek. Hij drukte me tegen de keukenmuur en betastte me. Zijn gedrag draaide in een paar seconden 180 graden om. Ik voelde meteen dat het niet goed was. Ik schreeuwde, duwde hem van me af. Niemand hoorde me. Hij pakte me nog steviger vast en dwong me tot seks. Ik wist niet wat me overkwam. Eén ding wist ik wel: hij moest mijn huis uit. Direct.”
“Ik zou ze nog gelijk geven ook, want ík had Samuel bij mij thuis uitgenodigd en ik had vast verkeerde signalen afgegeven.”
“Ik was zo blij dat hij weg was. Ik wilde niemand meer zien. De dagen erna sloot ik mezelf op in mijn appartement. Ik hield de gordijnen potdicht. Ik hoorde mijn vrienden en familie al zeggen: ‘Zie je wel Kate, dit krijg je ervan als je online datet.’ Ik zou ze nog gelijk geven ook, want ík had Samuel bij mij thuis uitgenodigd en ik had vast verkeerde signalen afgegeven.”
Het hulpproces van Kate
“Ik wilde alles vergeten, doen alsof er niets was gebeurd, maar ik kon het niet loslaten. Ik sliep slecht, had nachtmerries. Ik wist niet wat ik ermee aan moest. Aan bekenden durfde ik het niet te vertellen. ‘Wat kon ik wél doen?’, vroeg ik mij af. Ik zocht op internet naar informatie en kwam het Centrum Seksueel Geweld tegen. Ik belde in verwarring op. Ik was helemaal niet voorbereid op dit telefoongesprek, maar ik zat nu al twee dagen vast in m’n eigen gedachtes en ik móest mijn verhaal aan iemand kwijt. Door te praten over wat Samuel mij had aangedaan, besefte ik dat ik het niet zelf had uitgelokt én dat ik hulp nodig had.
Het Centrum Seksueel Geweld adviseerde mij een medisch onderzoek te laten doen. Ook brachten ze mij in contact met de politie die het sporenonderzoek in gang zette. Dat kon omdat ik mijn kleding van die avond nog niet had gewassen. Daarna heb ik een maand psychologische hulp gekregen van het Centrum Seksueel Geweld. Daardoor heb ik – zoals het er nu uitziet - geen intensieve therapie meer nodig. Ik ben zó blij dat ik dat ene telefoontje heb gepleegd. Anders had ik nu nog steeds een knoop in mijn buik gehad.
Mijn vrienden vragen me weleens of ik spijt heb dat ik een date bij mij thuis heb uitgenodigd. Om eerlijk te zijn niet. Samuel had dit nooit mogen doen, ik heb gewoon ontzettende pech gehad. Natuurlijk zal ik bij een volgende date iets meer op mijn hoede zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet de laatste date is geweest die bij mij thuiskomt.”
Disclaimer: Dit verhaal is waargebeurd. Om privacyredenen zijn de namen en foto’s niet van de werkelijke persoon.
Tips van een psycholoog, arts of de politie
Lees meer tips van professionals over wat jou kan helpen.
Meer informatie over victim blaming
Heb jij net als Kate het gevoel dat je omgeving jouw de schuld geeft van wat er is gebeurd? Je bent niet de enige. Lees meer over dit onderwerp op de pagina victim blaming.
