John ontmoette Leon tijdens het uitgaan. Ze hadden meteen een goede klik. Op weg naar huis dwong Leon hem tot seks. John kreeg wel een erectie. Waarom reageerde zijn lichaam zo? Vond hij het dan toch lekker? Hij belde naar het Centrum Seksueel Geweld voor advies.
“Ik stond aan de bar in een club in Amsterdam, alleen. Ik ging wel vaker uit in m’n eentje. Ik vind het heerlijk om nieuwe mensen te leren kennen. Mijn aandacht werd meteen getrokken door een jongen op de dansvloer. Hij liet zich helemaal gaan op de muziek. Ik probeerde oogcontact te maken, hij keek terug. Misschien viel deze jongen ook op mannen?
Ik ging naar de dansvloer. Een paar nummers verder dansten de jongen en ik zo dichtbij elkaar dat we elkaar per ongeluk aanraakten. Hij glimlachte naar me, flirtte met me. Ik had het naar m’n zin, maar opeens betastte hij me tijdens het dansen. Daar voelde ik me niet prettig bij. Ik wist zijn naam nog niet eens. Ik wilde het tegen hem zeggen, maar ik wilde ook niet dat hij niet meer naar mij zou omkijken. Ik wist niet hoe ik het moest zeggen zonder hem te beledigen, dus ik liep naar de bar om een drankje te halen.”
“Ik wilde me verdedigen, het uitschreeuwen, maar ik was als verdoofd. Toch reageerde mijn lichaam wel, ik kreeg een erectie.”
“De jongen kwam achter me aan. Hij bood me een drankje aan. Ik twijfelde of ik er op in moest gaan na de betastingen op de dansvloer, maar ik besloot dat ik me niet zo moest aanstellen. Deze jongen vond me gewoon leuk, dat wilde ik toch? We raakten aan de praat en dronken een biertje, en nog één, en nog één. Totdat de club zijn deuren sloot. Ik was moe en wilde gelijk naar huis, alleen. Dat zei ik hem ook.
Leon, zo heette de jongen, moest dezelfde richting op als ik en liep een stuk met mij mee. Onderweg hield hij me staande. Hij zoende me hevig, greep me bij mijn bovenarmen en duwde me in de richting van een steegje. Dit wilde ik niet. Dat had ik hem net nog gezegd. Hij zoende me weer, betastte me, maakte mijn broek los. Ik wilde me verdedigen, het uitschreeuwen, maar ik was als verdoofd. Toch reageerde mijn lichaam wel, ik kreeg een erectie. Ik hoor Leon nog zeggen: ‘Zie je wel dat je het lekker vindt’. Hij dwong me tot seks.
Ik wist niet hoe snel ik daarna uit die steeg moest komen. Wat was er gebeurd? Waarom reageerde mijn lichaam zo? Waarom heb ik mezelf niet kunnen verdedigen? Vond ik het dan toch lekker? Ik hoorde de verontwaardigde reactie van mijn vrienden en familie al: ‘Neeeee John! Dat kan niet. Je bent een man, dan bijt je toch van je af en zorg je dat dit je niet overkomt?’ Ik dacht: ik moet inderdaad wel heel zwak zijn als ik me dit laat gebeuren. Niemand mocht dit weten.
De dagen erna maakte ik me zorgen of Leon mij niet had besmet met hiv. Ik ging naar de GGD. De uitslag was negatief, ik was opgelucht. Ik hoopte dat ik nu alles kon vergeten. Het lukte me niet. Ik ging psychisch juist steeds meer achteruit. De beelden van die avond bleven zich als een film voor mijn ogen afspelen. Van het eerste moment dat ik Leon zag op de dansvloer tot de nare seksuele ervaring in de steeg. Ik sliep slecht. Ik was angstig als ik over straat liep. Ik durfde niet meer uit te gaan. Ik had moeite met nieuwe contacten aangaan. Het kwam zelfs zo ver dat ik mijn eigen vrienden niet meer vertrouwde. Had ik dat biertje maar nooit geaccepteerd.”
Het hulpproces van John
“Het viel mijn vrienden op dat ik steeds minder contact met hen zocht. We kregen er zelfs ruzie over. Zouden ze me geloven als ik hen vertel wat er die avond in die steeg is gebeurd? Ik schaamde me teveel, maar aan de andere kant wilde ik ook niet dat dit mijn vriendschappen zou kosten.
Ik belde het Centrum Seksueel Geweld voor advies. Ik hoopte dat zij mij tips konden geven hoe ik mijn leven weer op de rit kon krijgen. Na dat telefoontje met het Centrum Seksueel Geweld was ik opgelucht. Ik voelde me begrepen en ik kreeg zoveel antwoorden op mijn vragen. Ik weet nu bijvoorbeeld dat je ook een erectie kunt krijgen als je het niet lekker vindt. Ik werd dus écht gedwongen tot seks. Ook gaf het Centrum Seksueel Geweld mij handvatten om mijn vrienden te vertellen waar ik mee zat. Door vooraf te bespreken hoe ze waarschijnlijk zouden reageren, was ik voorbereid op allerlei scenario’s en ging ik het gesprek met vertrouwen tegemoet.
Ik ben zo blij dat mijn vrienden nu weten waar mijn gedrag vandaan komt. Ik ga er weer steeds vaker op uit. Ik ben zelfs al weer een keer uitgegaan en mijn vrienden snappen het nu ook als ik een avond thuis blijf. Ik ben er nog niet, maar ik ben wel zover dat ik om hulp durf te vragen als ik dat nodig heb. Ik heb seks gehad tegen mijn wil en daar hoef ik me niet voor te schamen.”
Disclaimer: Dit verhaal is waargebeurd. Om privacyredenen zijn de namen en foto’s niet van de werkelijke persoon.
Tips van een psycholoog, arts of de politie
Lees meer tips van professionals over wat jou kan helpen.
Meer informatie over freeze en victim blaming
Weet jij net als John niet waarom je lichaam toch reageerde? En ben je bang voor de reacties vanuit je omgeving als je vertelt over wat er is gebeurd? Lees meer over de onderwerpen freeze en victim blaming.